วันจันทร์ที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2555

พราย ปฐมพร End-of-Monster


ด้วยความว่าผู้เขียนเป็นคนที่ฟังเพลงหลากหลาย ฟังเพลงพื้นบ้านลูกทุ่งหมอลำ ไปจนเพลงหนักๆ จนถึงเพลงใต้ดินก็ฟัง จึงรู้จักบทเพลงดีๆที่มีความเพราะไม่ซึ้ง เนื้อหาลึกลับซับซ้อน แพรวพราวยิ่งกว่าบทกวี หลายเพลงที่แม้ไม่ได้อยู่บนดินอยู่ค่ายใหญ่ๆ แต่ก็มีคนฟังแพร่หลายระบาดไป 
 บทความต่อไปนี้กลายเป็นอีกบทความหนึ่ง ที่มีการนำไปโพสทางเว็บบล็อกอยู่หลาย และก็ก็อปเขามาอีกแล้ว ครั้งจะเขียนเองก็ไม่ได้กระพีกคนที่เขียนไว้ก่อนทั้งความสุขุมและนุ่มลึกในภาษา อะว่างๆ ก็มาลองอ่านดูกันว่าทำไมเพลงที่ ร้องไม่เพราะ พึลึก แรง ไม่ตามกระแสตลาดแถมยังออกประหลาดด้วยซ้ำ แต่มีแฟนเพลงยุคอัลเทเนทีฟฟังกันอย่างแพร่หลาย 

  

ในพ.ศ.ที่โมเดิร์นด็อกยังไม่แจ้งเกิดกับนายอำเภอ ในวันเวลาที่เด็กแนวยังไม่มีอพาร์ตเมนต์คุณป้าให้เช่าอาศัยหลับใหลไปกับ บทเพลง ในวันที่สมอลล์รูมยังอยู่แต่ในรูมของตัวเอง คอเพลงที่ต้องการหลบหลีกความซ้ำซากจำเจของเพลงกระแสหลัก มีทางเลือกไม่มากนัก          ไม่หันหนีไปหากระแสต่างประเทศ ก็ต้องพึ่งพาสัจธรรมในบทเพลงเพื่อชีวิต
       ขณะมีผู้ชายคนหนึ่งอนุญาตตัวเองต่อที่สาธารณะให้นำเอานามสกุลมาตั้งเป็นชื่อใหม่ภายหลังว่า ‘ปฐมพร ปฐมพร’
ด้วยเหตุผลง่ายๆ ที่ว่า “เรารู้สึกไม่ชอบ”           ภาพลักษณ์ของเขาไม่เหมือนใคร เพราะทาสีดำคาดคั่นเป็นแนวยาวพาดสันจมูก ทำเทปเพลงออกมาในชื่อ ‘ไม่ได้มามือเปล่า’ ซึ่งหน้าแรกเต็มไปด้วยเพลงป๊อปตามกระแสตลาดทั่วไป ขณะที่หน้าหลังแอบซ่อนเนื้อหาเพลงที่ฉีกออกไปจากวังวนเดิมๆ          ตามมาด้วยอัลบั้มชุดต่อมาที่เป็นปฐมบทแนวทางของเขาจนถึงปัจจุบัน ในอัลบั้ม ‘พราย’ ซึ่งเขาคิดคอนเซ็ปต์ขึ้นมาเองว่า ‘อัลบั้มชุดนี้ไม่โปรโมต!’--เล่นเอานายทุนปวดกบาลไปตามๆ กัน ไหนจะเปลื้องผ้าถ่ายนู้ดต่อต้านการค้าประเวณี จนกระแสสังคมหันมาให้ความสนใจอย่างหวาดระแวง!          และด้วยการแสดงออกที่ดูแปลก จนสามารถแยกความแตกต่างระหว่างคนอื่นๆ กับเขาได้ชัดเจนราวสีขาวสีดำ  บางความคิด และหลายการกระทำของเขา แปลก-พิลึก-แรง จนเป็นแรงดูดให้บางสายตาอยากค้นหา พอๆ กับเป็นแรงผลักให้หลายสายตาผละหนี ถอยห่าง         นี่หมายรวมถึงงานเพลงของเขาด้วย!!!      จากอัลบั้มแรกเมื่อปี 2532 (ไม่ได้มามือเปล่า) จนถึงปี 2544 (พรายชุดพิเศษ) งานเพลงทั้งหมดหกอัลบั้ม (พราย-2534, เจ้าหญิงแห่งดอกไม้และเจ้าชายแห่งทะเล-2536, ใต้สำนึก-2538, ปกเหลือง-2540 และพิเศษ-2544) ดูเหมือนว่า งานเพลงของเขาเลือกคนฟัง มากกว่าให้คนฟังเลือก งานเพลงของพรายถูกตั้งคำถามมากมาย
         บ้างขว้างปาคำถามอย่างเกรี้ยวกราด และสุรุ่ยสุร่าย ‘เพลงห่าอะไรของมึงวะ?!’ บ้างตัดสินฟันธงอย่างผิวเผิน ‘แม่ง-- มันบ้าว่ะ!’
         แน่นอนว่า--งานเพลงของพรายเป็นที่นิยมยกย่องอย่างจำกัดเฉพาะกลุ่มแฟนเพลงของเขา ซึ่งนับหัวหาจำนวนที่แน่ชัดไม่ได้
         ไม่ถึงกับมากมาย--แต่ใช่ว่าจะน้อย ที่แน่ๆ-- งานเพลงของเขาไม่ถูกจัดอยู่ในหมวดหมู่ความนิยมในวงกว้าง
         หากแต่คนค่อนประเทศรู้จักโมเดิร์นด็อกจากเพลง ‘...ก่อน’ ขณะเดียวกัน คนค่อนประเทศ กลับไม่รู้จักชื่อพราย--ปฐมพร ปฐมพร ผู้ประพันธ์บทเพลงอันเป็นทั้งงานเพลงแจ้งเกิด และตำนานของวงดนตรีขวัญใจวัยรุ่นอย่างโมเดิร์นด็อก
         ถึงวันนี้--พรายกลับมา และประกาศว่าจะทำงานเพลงห้าอัลบั้มพร้อมกัน!!!
         เวลาที่ผ่านไป--พรายยังคงคึกคักกระโดดโลดเต้นราวคนในวัยหนุ่มที่เต็มไปด้วยพลัง ความกระตือรือร้น และความสนุก
          ขณะเดียวกัน--เวลาที่ผ่านไปนี้ได้พาให้ตัวเลขของชีวิตเขาไปแขวนอยู่บน หมายเลขสี่สิบหก และด้วยเวลาที่ผ่านไปนี่แหละ เป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้ mars อยากอ่านความคิดความฝันของเขา          เพราะเวลาทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง         หลายเรื่องที่ได้พูดคุยกับพราย ไม่ว่าเราจะชวนเขาไปในเรื่องราวใด ตอนจบของหัวข้อนั้น พรายมักพาเราไปปล่อยไว้ที่คำตอบของ... ของความสุข-อิสระ-สบาย... หรือจะในคำใดที่สามารถรองรับและอธิบายความหมายของมันได้           ไม่ใช่ว่านายปฐมพร ปฐมพรจะแล้วซึ่งความรู้!! หรือหลุดพ้นจากพันธนาการทั้งหลายที่อยู่เหนือมนุษย์คนอื่นๆ แต่อย่างใด-- นี่คือสิ่งที่เขาเน้นย้ำ เพียงแต่ทุกวันนี้ นายปฐมพร ปฐมพร เป็นมนุษย์คนหนึ่งที่นิยมชมชื่นในคนที่ชูกำปั้นสู้กับภายในของตัวเอง และกำลังพยายามทำอย่างนั้นอยู่ทุกวัน-- เขาย้ำเช่นนี้        ทำความเข้าใจกันก่อนดีไหม       ในเมื่อบางเดียงสาของคนในวัยหนุ่มอาจยืนตะโกนคุยเรื่องสัจธรรมของชีวิต แข่งกับเสียงเพลงแนวเทคโนแดนซ์ในผับที่เหล้าราคาแพงระยับ แต่เมื่อเวลาผ่านไป-- ชายกลางคนผู้เริ่มสงบคนนั้นอาจย้อนกลับไปมองเรื่องราวในคืนหนึ่งเมื่อครั้ง เยาว์วัย ว่ามันเป็นจุดเริ่มต้น และหนึ่งในการสั่งสมเมล็ดพันธุ์จนถึงวันนี้           ไม่น่าจะผิดบาป หากเราชวนพรายนั่งลง แล้วคุยกันถึงเรื่องอย่างว่า!

สาเหตุที่เอามาจากคัดลงบล็อกบ้าง แต่มันซ้ำกับคนอื่น เพราะว่าถึงแม้วันใดวันหนึ่งหากเว็บอื่นล้มหายสลายไป ก็ยังเหลือบทความไว้ที่เว็บนี้ (เอ้ะ ยังไงยิ่งฟังยิ่งงง)

Credit : Pry Prathomporn Fanpage(Facebook)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น