วันจันทร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

Problem Convert ปัญหาที่รู้กัน


การเมืองนะเหรอเป็นเรื่องน่าเบื่อแน่ ๆ เห็นได้ว่าวัยรุ่นส่วนใหญ่จะไม่อยากรับเรื่องนี้ไว้ให้รกสมองรำคาญใจ เปิดทีวีเห็นนักข่าวการเมืองกดเปลี่ยน เห็นท่านผู้มีอำนาจหัวล้านเลี่ยนกดเปลี่ยน  เซียนการพูดที่ออกมาพูดเรื่องตัวเองทั้งที่พูดได้ดีอยู่หรอกแต่กลับฟังไม่ รู้เรื่องและวกไปวนมา อย่าถามเลยว่าทำไมคนรุ่นเราถึงได้ระอากับเรื่องนี้นัก
         ลองมองรอบ ๆ ตัวดูแล้วกันว่ามีสิ่งก่อสร้างที่สร้างขึ้นมาแล้วไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไร บ้าง  โครงการที่ผลาญเงินภาษีของประชาชนนั้นผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ดสักกี่โครงการ   จนในที่สุดก็กลายเป็นสถานที่สาธารณประโยชน์ที่ไม่มีคนไปใช้ประโยชน์  ถามใครใครก็ว่าสวยดีอยู่หรอก  แต่ไม่อยากไปแล้ว เมื่อปล่อยร้างก็กลายเป็นแหล่งมั่วสุมของวัยรุ่น  ภายหลังสถานที่นั่นก็มีอาคาร อบต ไปตั้งไว้ด้านหลัง เพื่อเป็นการกลบเกลือนมั้งว่าสถานที่สาธารณแห่งนี้ยังมีผู้ใช้ประโยชน์อยู่ ยังมีผู้วนเวียนผ่านไป 

       ความจริงเรื่องแบบนี้ถึงผมไม่เอามากล่าวหลายคนก็รู้ ๆ กันอยู่แต่ค่อย ๆ ซึมซับและเคยชินกับมันจนเกิดคำว่า "ที่ไหน ๆ ก็ทำกันอย่างนี้ทั้งนั้นแหละ"  แล้วก็ทำเป็นลืม ๆ มันไปซะนี่แหละสังคมไทย

ปัญหาเรื่องการเมืองไม่ได้เป็นปัญหาของคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง แต่เป็นปัญหาของคนทั้งประเทศ  กลุ่มคนรุ่นใหม่อย่างเราเพิกเฉยไม่ได้แล้ว   ส่วนตัวผมก็อยากรู้เหมือนกันนะว่าถ้าหากให้นักการเมืองคนหนึ่งจับดินสอ ปากกาสักด้าม แล้วให้เขียนเส้นตรงขึ้นสักเส้นหนึ่ง  เขาจะเขียนเป็นรูปอะไร

รวมงานเขียนเก่าๆ 24 กันยายน  2549 ในนาม รอยยิ้มบนกระดาษ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น