รู้สึกตัวเองอยากยืดเส้นยืดสาย เตรียมตัวหาร้องเท้าผ้าใบคู่เก่า กางเกงกีฬา แล้วเสื้อยืดธรรมดาใส่ไปสักตัว อากาศตอนเช้า ล้างหน้าล้างตาเสร็จ แดดไม่แรง ลมแห่งรุ่งอรุณ ถึงรู้ว่าวิ่งไปแล้วเหนื่อย แต่การออกกำลังกายก็ทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น สาวเท้า ก้าวขา วิ่งไป ทิวทัศน์ต้นไม้รอบข้าง วิ่งไปไม่ต้องสนใจใครหรอก ควบคุมลมหายใจ ค่อย ๆ วิ่งไปช้า ๆ ไม่ต้องเร่งร้อน
การวิ่งบนทางที่ไม่คุ้นเคย มองไม่เห็นทางข้างหน้า เหมือนก้าวไปในอนาคตข้างหน้าที่ไม่รู้จัก
อาจมีบางทีที่วิ่งแล้วเหนื่อยล้า ถ้ายังไม่หยุดวิ่ง อาจจะพักหนอ่ยก็จะมองเห็นทิวทัศน์ที่สวยงามตามข้างทางได้
บนทางที่หักเลี้ยว มุมมองต่อไปถูกบดบังด้วยทิวป่า ซึ่งไม่อาจรู้ได้ว่าเลี้ยวไปจะเจออะไร
แต่ลองวิ่งไปก่อน วิ่งไปดู ถ้ามันเป็นทางที่ไม่ใช่ ถ้ามันเป็นทางตันค่อยวิ่งกลับมา แล้ววิ่งไปทิศทางใหม่
ถนนบางสายวิ่งไปแล้วอาจรู้สึกว่าไปผิดทางแต่ก็พาเราไปถึงจุดหมายได้ เมื่อถึงที่สุด
บางคนอาจจะวิ่งไปนาน แบบไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย คนที่วิ่งมานานบางทีจะไม่รู้สึก มีใครวิ่งตามคุณมารึเปล่า เขาต้องการอะไรจากคุณ ต้องการจะวิ่งไปพร้อม ๆ กัน รึต้องการจะวิ่งแซง
หรือเพียงแค่ได้คอยวิ่งมองดูแผ่นหลังของคุณไปเรื่อย ๆ เท่านั้น
บนถนนที่คนขวักไขว่ จะมองเห็นสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน ผู้คนต่างเหลียวมอง
ใช่แล้วคนที่กำลังวิ่ง ในขณะที่ทุกคนกำลังเดินอย่างช้า ๆ
จะได้รับความสนใจเป็นพิเศษ หลากหลายความเห็น ทั้งที่จะกล่าวชมคุณเมื่อผ่านไปว่า
ขยันจังมาวิ่งออกกำลังกาย นักกีฬาแน่ ๆ และบ้ารึเปล่าร้อน ก็ร้อนวิ่งไปทำไมให้เหนื่อย แสดงพาวเวอร์ละสิ
หรือบางคนอาจแค่ชายตามองแล้วก้อไม่สนใจ เพราะเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่จะเห็นคนวิ่ง บนทางที่มีไว้ไม่แค่ก้าวเดินเพียงอย่างเดียว
จะมีสักคนมั้ยนะ ที่จะวิ่งตามกันไปได้ตลอด คนที่คอยวิ่งนำทาง คอยพูดคุยซักถามไม่ให้เหงา
คนที่จะวิ่งไปทิศทางเดียวกัน เหมือนคนรู้ใจ และเป็นคนที่พอใจจะให้วิ่งไปด้วยกัน
วิ่งไปไกล แล้วรู้สึกอย่างไร อยากจะวิ่งต่อไปเรื่อย ๆ เอาละ ถึงปลายทางแล้วก้อพอพักดีกว่า หรือลองวิ่งกลับไปลองเลี้ยวไปทางแยกอื่นที่ยังไมได้ไป
เคยคิดที่จะลองกลับไปหาสิ่งเดิม ๆ ที่รออยู่ที่ต้นทางรึเปล่า ที่ที่เริ่มต้นวิ่งมีคนที่รอคุณอยู่ มีหลายอย่างที่ยังไม่สานต่อ ความสุขแบบที่คุณต้องการ หรือว่างเปล่าไม่อยากกลับไป ตรงเส้นชัยมีทุกอย่างที่พอใจก็พอแล้ว
วิ่งมาจนตอนนี้ คิดว่าคุณเหนื่อยมั้ย อยากพักบ้างไหม
แม้ปลายทางแล้วคุณจะไม่เจอเส้นชัย หรือวิ่งไปแล้วไม่ได้ดังใจ เป็นทางที่ไม่คาดฝัน
ภูมิใจเถอะที่อย่างน้อย คุณก็วิ่งมา อาจจะเหนื่อยล้าแต่ก็ทำให้เราแกร่งขึ้น
เห็นมั้ยว่า เราวิ่งมาไกลกว่าคนที่กำลังเดินเท่าไร...
เรื่องนี้เขียนเมือวันที่ 10 กันยายน 2548 เขียนในนาม เศษกระดาษ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น